We hebben even een balans opgemaakt en kwamen er achter dat er inmiddels weer 22 jongen zijn gepakt waaronder ook wat oude duiven.Over de gewonde duiven wil ik het nog niet eens hebben, denk nou niet die gasten op het landje zijn weer depri, maar echt vrolijk worden we hier niet van ook al zijn we er inmiddels wel aangewend.
Ton had het net lekker voor elkaar, het was dan ook triest om te zien dat in één keer zijn hobby zo abrupt is ontnomen, niet alleen zijn duiven nee zelfs zijn trouwe 34 jarige grijze roodstaart Coco moest de deur uit.
Ton heeft al vaker door laten schemeren dat hij zich bij de overbuurvrouw erg op zijn gemak voelt en deze vriendelijke jongedame heeft dan ook een plekje voor de papegaai vrij gemaakt. De relatie tussen Coco en Ton wordt ondanks de afstand steeds hechter. Ton zit nu dagelijks bij de buurvrouw uiteraard wel met stofmasker, niet dat de buurvrouw nooit afstoft maar je snapt voor de stof van Coco.
Maar met Ton gaat weer goed, we zien hem opknappen en hij komt weer een paar keer per week een bakkie halen op het landje. Ton heeft ook zijn humor weer terug en het belangrijkste voor Ton, hij kan weer aan zijn conditie werken. Logisch natuurlijk want hij moet er goed en fris uit zien als hij naar Coco wil kijken.
Hoe Ton het voor elkaar krijgt weet ik niet maar het is fijn om te zien dat hij puur op karakter weer uit het bekende dalletje weet te krabbelen. Henk zegt dat Ton dagelijks Baytril in zijn koffie gooit maar dat geloof ik niet, ik zal er niet van opkijken als we deze atleet weer snel terug zien in de topsport, hou de Amstel gold race maar in de gaten.