Op naar de 60!

Oh, op naar de 60! En nee, het gaat niet om mijn leeftijd, helaas. Dit is het trieste aantal jonge duiven dat al verslonden is door de roofvogels.

Maar hé, zelf mag ik niet klagen, mijn eigen ploegje duiven blijft verrassend genoeg behoorlijk intact. Ze hebben zelfs al zo’n twaalf keer een uitje in de mand achter de rug.

Het drama van Ton en Iraj

En dan het drama van Ton en Iraj. Tijdens het africhten ging het al compleet mis. Briljant idee van ons om ze bij helder blauwe lucht in de ochtend te trainen, toch? Fout, fout, fout… Maar ja, ik dacht dat mijn ervaren ploegje de nieuwelingen wel zou meenemen. Nou, mooi niet dus.

Toen mijn duiven aankwamen, was er geen enkele van de mannen bij. Dat zegt al genoeg: foute boel. Hier en daar kwam er nog eentje terug, maar hun hokken waren al gehalveerd.

Geen keuze

En dan heb je geen keuze meer. Weg met alle mooie afspraken: “We zetten niets meer bij,” heb ik vaak genoeg gezegd.

Maar ja, wat moet, dat moet. Dus er zijn nieuwe duiven bijgehaald en ik heb zelfs nog een extra rondje gekweekt voor de heren.

Maar waarvoor eigenlijk? Alles wat erbij komt, wordt zo van het hok geplukt. Er blijft niets van over. Ik zou schatrijk worden, als ik ook 175 euro per duif krijg, net als schapenhouders voor hun gedode schapen krijgen. Maar ja, zoals zo vaak wordt er altijd met twee maten gemeten en trekken duivenmelkers aan het kortste eind.

Jaarlingen

Over naar de jaarlingen. We begonnen met twee fantastische africhtingen – perfect weer, geen verliezen, gewoon genieten. Maar dan, Duffel met zijn dikke koppen weer: de eerste wedvlucht was een compleet ander verhaal. Laat gelost, koud water, gure noordwestenwind en stortbuien… ach, de charme van de duivensport.

Bij de africhtingen kon de zonnebril nog op, maar nu waren we blij dat er nog wat gas in de fles zat voor de kachel. Anders konden we zitten klappertanden.

Goed verloop

Tot mijn verbazing was het verloop toch nog redelijk goed. De jaarlingen kwamen goed thuis, dus de hokken konden snel weer dicht tegen de kou.

De eerste twee duiven waren gekruiste Doppenberg x Calis duiven die ik vorig jaar van clubgenoot Henk Joffer heb gekregen. En laat het nou net Henk zijn die, ondanks het slechte weer, in een uithoek als Lelystad een minuut eerder zijn duif thuis heeft.

Dat zegt toch wel genoeg over de kwaliteit van de duiven en de melker. Grote klasse, Henk!